Jakiś temu oglądałam serię filmów prezentujących sylwetki rzemieślników parającymi się niespotykanymi a jednocześnie niezwykle wyrafinowanymi profesjami. Swoją pasję, dzięki pracy i talentowi zmienili w zawód i sposób na życie. Postanowiłam spisać ich dokonania i podzielić się tym w kilku kolejnych wpisach a jako pierwszą przedstawię Nelly Saunier która swymi dziełami całkowicie skradła mi serce.
Plumasserie to francuskie słowo określające rzadko spotykany już dzisiaj zawód osoby zajmującej się tworzeniem efektownych kompozycji z piór. W XIX wieku i w pierwszych dekadach XX, pióra były obowiązkowym elementem ozdobnym damskiej garderoby. Tworzono z nich imponujące wachlarze, brosze, spinki i inne akcesoria, szczególnie popularne były dekoracje kapeluszy. W Paryżu w owych czasach, prężnie działało kilkaset zakładów. Żadna ówczesna eleganta nie mogła sobie pozwolić na wyjście z domu bez odpowiedniego nakrycia głowy. Zamożne damy posiadały po kilka kreacji zdobionych piórami. Wkrótce okazało się że zjawisko to może doprowadzić do wyginięcia niektórych gatunków ptaków, zwłaszcza tych egzotycznych. Zaczęły interweniować towarzystwa przyrodnicze i w konsekwencji pod koniec XIX wieku wydano zakaz używania niektórych gatunków piór.
Z czasem moda ta osłabła na znaczeniu do czego mocno przyczyniła się druga wojna światowa. Dopiero pod koniec lat czterdziestych na nowo odkryto urok tego surowca który dzięki krawiectwu haute couture przetrwał do naszych czasów.
Dzisiaj ponownie, choć już nie w takim nasileniu, pióra używane są do ozdoby nie tylko najbardziej ekskluzywnych kreacji
Obecnie we Francji działają prawdopodobnie trzy pracownie. Jedną z nich jest paryskie studio Nelly Saunier. Nelly pracuje od ponad trzydziestu lat, jest mistrzem w swoim fachu. W jej pracowni piętrzą się półki zapełnione pudłami w których trzyma posegregowane pióra w zależności od gatunku, koloru, wielkości i przeznaczenia.
Zróżnicowane upierzenie odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu i poruszaniu się ptaków. Podobnie jest z tworzeniem ozdób z piór. Innych używa się do zrobienia miękkich, puszystych detali a zupełnie innych do wykonania sztywnych elementów konstrukcyjnych. Do dziś istnieją odpowiednie procedury określające, które pióra mogą być wykorzystywane. Na świecie funkcjonują specjalne hodowle ptaków i tylko stamtąd plumasseries pozyskują materiały do pracy.
Saunier od lat prowadzi niezwykłą encyklopedię w której posiada przeróżne gatunki ptasich piór. Zwykle są to obiekty a jej zbiorów ale również pojedyncze, niespotykane egzemplarze, zebrane na przestrzeni lat, starannie wklejone i opisane. Jest to rzecz unikatowa na skalę światową.
Artystka współpracuje z kreatorami mody. W swoim portfolio ma prace dla Paco Rabanne, Mai Lamore, Niny Ricci, Givenchy, czy Isabel Marant. Przyznaje że najbliższy jest jej Jean-Paul Gaultier. Ceni go za oryginalność i wyzwania jakich jej dostarcza. Praca nad zleceniami jest żmudna, wymaga wytrwałości i skupienia. Jak w przypadku haute couture zajmuje wiele godzin ale przynosi wiele satysfakcji. Jednym z najciekawszych zleceń jakie wykonała dla Gaultiera był sweter z norweskim wzorem w całości wykonany z piór, rzecz naprawdę niebywała. Projektant pokazał go w kolekcji na sezon jesień zima 1998/1999
Jej niezwykły talent, subtelność zestawień kolorystycznych oraz kunsztowne łączenie materiałów doceniło nie tylko środowisko modowe. Saunier realizuje zamówienia różnych firm. Lista zleceniodawców jest długa imponująca i rozrasta się na w różnych kierunkach sztuki. Poza modą i jubilerstwem, realizuje zlecenia projektantów wnętrz i mebli, produkcji filmowych i teatralnych. Gdy czas na to pozwala również pracuje dla indywidualnych klientów. Jedną z bardziej niecodziennych było wykonanie szamańskiego pióropusza z zachowaniem wszystkich zasad tej starej sztuki.
Niedawno jubilerska marka Van Cleef and Arpels zaprosiła ją do współpracy przy stworzeniu limitowanej kolekcji trzech zegarków zdobionych podobiznami ptaków stworzonych z miniaturowych, spreparowanych do tego projektu piór. Artystka pocięła je na drobne elementy następnie skomponowała z tego wizerunek zwierzęcia zamkniętego w tarczy czasomierza. Niewiarygodna to praca wymagająca ogromnej cierpliwości i niezwykle zręcznych rąk.
Poza pracą czysto artystyczną Saunier wykłada w szkole rzemiosł Octave'a Feuilleta w której sama się kiedyś uczyła. Teraz dzieli się swoja wiedzą ze studentami aby ocalić ją od zapomnienia.
Jej dorobek i wkład w kulturę Francji został dostrzeżony nie tylko przez klientów komercyjnych. Artystka otrzymała nominacje i nagrody najwyższe z możliwych, w 2009 roku L'Intelligence de la Main a rok później francuskie Ministerstwo Kultury uhonorowało ja tytułem Maitre d'Art.
Nie mogę się powstrzymać od stwierdzenia że Nelly Saunier to szczęściara. Wykonuje niezwykle rzadki zawód, dotyka natury, poznaje jej magię i w natchnieniu przekształca ją w niespotykane dzieła. Spotyka niezwykłych ludzi a ze współpracy z nimi rodzą się rzeczy które cieszą innych i wprawiają w zachwyt
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz